Powrót do zdrowia przy dystrofii mięśniowej. Jak przebiega rehabilitacja?
Problemy z poruszaniem się, osłabienie siły mięśniowej, zaburzenia równowagi, wiotkość stawów i deformacje kręgosłupa to objawy genetycznej choroby, jaką jest dystrofia mięśniowa. Zanik mięśni odbywa się stopniowo, schorzenie dotyka coraz większą partię masy mięśniowej, a w konsekwencji atakuje cały układ mięśniowy. Choroba o podłożu neurologicznym zaliczania jest do schorzeń przewlekłych i rozwija się głównie u dzieci oraz młodzieży. Dystrofia mięśniowa spowodowana jest mutacją genu DMD, odpowiedzialnego za prawidłową budowę białka komórek mięśniowych zwanego dystrofiną. Wadliwy gen charakteryzuje się deficytem dystrofiny lub jej całkowitym brakiem. Z uwagi na postępujący charakter oraz wolne tempo negatywnych zmian, ogromne znaczenie ma możliwie jak najwcześniejsza diagnoza i rozpoczęcie kuracji.
Dystrofia mięśniowa – leczenie
Zanik mięśni jest procesem nieodwracalnym i nieuleczalnym, a podstawę terapii stanowią rehabilitacja i fizykoterapia. Celem jest powstrzymanie procesu chorobotwórczego oraz złagodzenie objawów. W ciężkich przypadkach dystrofii mięśniowej wprowadza się leczenie farmakologiczne i konsultacje z dietetykiem. Rehabilitacja zależy od stopnia zaawansowania choroby i kondycji pacjenta. Niezwykle istotne jest nastawienie chorego – świadomość, że leczenie wymaga samodyscypliny oraz systematyczności powoduje, że wiele osób potrzebuje wsparcia od najbliższych. Należy przekonać pacjenta, że to jedyna metoda, aby skutecznie zmagać się ze schorzeniem, jakim jest dystrofia mięśniowa.
Podczas terapii wykonuje się:
- ćwiczenia bierne (wykonywane przez terapeutę), pozwalające utrzymywać ruchomość stawów i zapobiegające przykurczom oraz poprawiające krążenie,
- ćwiczenia czynne, np. gimnastyka korekcyjna lub zajęcia na basenie,
- stretching mięśni,
- ćwiczenia oddechowe,
- zabiegi fizjoterapeutyczne (masaże, ultradźwięki, elektrostymulacje).
W kwestii takiej jak dystrofia mięśniowa, leczenie rehabilitacyjne powinno przebiegać ściśle we współpracy ze specjalistami z dziedzin neurologii, ortopedii, reumatologii, gastrologii, psychologii i wielu innych, niezbędnych na dalszym etapie rekonwalescencji.