Niektóre zaburzenia w artykulacji występujące u najmłodszych napawają rodziców wieloma obawami. Jednak nie zawsze opóźniony rozwój mowy dziecka nawet 3-letniego lub czterolatka ma poważne przyczyny takie jak: autyzm, schorzenia ogólnorozwojowe lub neurologiczne. Czasami zdarzają się z pozoru proste i banalne powody, przez które pociecha nie mówi.
Przyczyny problemów z rozwojem mowy u dzieci
Jednym z najczęstszych powodów, przez które nawet 3-latek nie mówi lub nie chce, okazuje się brak właściwej komunikacji z rodzicami oraz z osobami, które będą z nim rozmawiały. Często dziecko nie ma rozwiniętej potrzeby mówienia, ponieważ nie ma z kim rozmawiać, szczególnie uwidacznia się to u jedynaków lub maluchów niemających starszego rodzeństwa.
Kolejnym problemem z opóźnionym rozwojem mowy u najmłodszych jest jąkanie się lub wady zgryzu. Warto je wykluczyć odwiedzając zarówno stomatologa, laryngologa, jak i logopedę. Po właściwej diagnozie można podjąć właściwe działania terapeutyczne.
Wśród przyczyn związanych z problemami artykulacyjnymi u dzieci, nawet u 3-letnich znajdują się także nieprawidłowe wzorce i zachowania dorosłych, którzy mówią za cicho, za głośno, nie wyraźnie oraz za szybko. Wówczas pociecha ma problem ze zrozumieniem i zapamiętaniem poprawnej wymowy głosek, spółgłosek, wyrazów, a w szczególności konstrukcji zdań.
Sprawdź również: Jakie są skutki wad postawy u dzieci i jakie ćwiczenia pomogą w ich poprawie?
Sposoby leczenia problemów z rozwojem mowy u dzieci
W celu poradzenia sobie z zaburzeniami i opóźnieniem mowy u najmłodszych należy podjąć odpowiednie działania diagnostyczne. Należą do nich wspomniane wcześniej wizyty u stomatologa, laryngologa, logopedy, ale także u neurologa, psychologa i pedagoga, którzy znajdą przyczynę oraz wskażą właściwe działania terapeutyczne.
Ważna okazuje się również odpowiednia edukacja rodziców, którzy będą ćwiczyć wspólnie ze swoją pociechą w domu. Ponadto opóźniony rozwój mowy u 3-latka lub u starszego dziecka wcale nie musi być powodem do zmartwień. Często wystarczą systematyczne wizyty u logopedy lub u neurologopedy, a także regularne ćwiczenia w domu, aby pociecha zaczęła prawidłowo mówić.