Obrzęki występują w wyniku wydobywania się chłonki na zewnątrz naczyń krwionośnych i gromadzenia między komórkami. Są one oznaką uszkodzenia układu limfatycznego, któremu można jednak zaradzić. W tym celu zalecana jest terapia przeciwobrzękowa. Odgrywa ona dużą rolę w rehabilitacji onkologicznej. Dlaczego jest taka ważna? Jak może w tym pomóc fizjoterapia?
Rehabilitacja onkologiczna a obrzęki
W wyniku wzrostu guza nowotworowego może dochodzić do ucisku na naczynia lub węzły limfatyczne, co powoduje do zastoju limfy – tak powstają obrzęki. Dlatego też rehabilitacja onkologiczna powinna każdorazowo obejmować również terapię przeciwobrzękową, gdyż nieleczony zastój chłonki może pogarszać stan krążenia pacjenta. Pomaga w tym kompleksowa fizjoterapia – masaż limfatyczny, kompresjoterapia, pielęgnacja skóry, gimnastyka czy praca nad oddechem.
Kiedy wskazana jest terapia przeciwobrzękowa?
Ma ona za zadanie poprawę jakości życia pacjenta, a także zmniejszenie zwłóknienia tkanek i poprawę ruchomości stawu. Terapia przeciwobrzękowa jest wskazana jako element rehabilitacji onkologicznej, ale również pourazowej, pooperacyjnej, w niewydolności żylnej lub po długotrwałym unieruchomieniu. Każdorazowo w trakcie leczenia lekarz podejmuje decyzję o tym, czy potrzebna jest fizjoterapia i w jakim natężeniu. Należy z niej korzystać w miarę możliwości jak najczęściej, aby cieszyć się lepszym samopoczuciem.
Sprawdź także: Drenaż limfatyczny – jak działa na organizm?
Jak wygląda terapia przeciwobrzękowa?
Na te zabiegi składa się kilka różnych czynności – między innymi ręczny drenaż limfatyczny, którego zadaniem jest pobudzenie pracy układu chłonnego poprzez stymulowanie przepływu chłonki w naczyniach. Można zastosować również kompresjoterapię, czyli bandażowanie, które usprawnia odpływ żylny i wspiera mechanizmy odpowiedzialne za utrzymanie prawidłowego krążenia, czy kinesiotaping. Terapia przeciwobrzękowa pomaga zlikwidować istniejące obrzęki, a także zapobiec występowaniu kolejnych, co w konsekwencji przekłada się na poprawę samopoczucia osoby chorej.