Łąkotka znajduje się w stawie kolanowym, a dokładniej między kością udową i piszczelową. Zbudowana jest z tkanki chrzęstnej włóknistej i odpowiada za ruchomość w stawie. Łąkotka składa się w większości z włókien łącznotkankowych, dzięki czemu ma dużą wytrzymałość na skręcanie i rozciąganie. Przeciążona łąkotka bardzo często jest narażona na kontuzje, ze względu na swoją funkcję i umiejscowienie. Rozpoznanie urazu nie należy trudnych, a nieleczona łąkotka niesie za sobą wiele konsekwencji. Obecne metody leczenia, takie jak rehabilitacja i operacje, umożliwiają jednak szybką odbudowę łąkotki i powrót do pełnej sprawności zaledwie w kilka tygodni.
Uszkodzona łąkotka boczna – konsekwencje
Do uszkodzenia łąkotki dochodzi bardzo często, jednak dzięki prawidłowo wykonanej rehabilitacji, można łatwo zneutralizować uraz. Najważniejsze jest to, aby jak najszybciej został uruchomiony staw, czyli uszkodzona łąkotka. Jednym z wielu skutków braku interwencji jest utrudnione poruszanie się. Chodzenie wówczas jest niemożliwe, ponieważ kolano nie zgina się i nie prostuje. Po upływie kilku godzin w stawie zbiera się również duża ilość płynu, co prowadzi do powstania obrzęku i uniemożliwia normalne funkcjonowanie.
Ćwiczenia przy uszkodzeniu łąkotki
Ćwiczenia początkowo wykonuje się bez obciążenia, jedynie z własnym ciężarem ciała. W dalszych etapach chorego pacjenta wspomaga się maszynami lub kieruje na rehabilitację z fizjoterapeutą.
Przeciążona łąkotka leczona jest przy pomocy zabiegów laserowych, krioterapii lub pola magnetycznego. Te metody są skuteczne jednak tylko w przypadku drobnych urazów i niewielkich rozerwań łąkotki. Rehabilitację można uzupełnić o dodatkowe zabiegi dobrane indywidualnie do pacjenta, gdyż może to wpłynąć pozytywnie na przebieg leczenia. Zmniejszają one także prawdopodobieństwo wystąpienia następnej kontuzji i utrzymują kolano w stabilizacji. Ponadto, takie zabiegi przyczyniają się do niwelowania zmian zapalnych występujących w stawie.