Osłabienie powłok brzusznych pomiędzy kością łonową a więzadłem pachwinowym w wielu przypadkach może doprowadzić do powstania przepukliny udowej. Z powodu ciąży lub nadmiernego wysiłku fizycznego część jelita albo innego narządu jamy brzusznej może dostać się do kanału udowego. Wówczas rozwiązaniem jest leczenie operacyjne. Zabieg chirurgiczny wiąże się z koniecznością rekonwalescencji, podczas której przepuklina może powstać na nowo. Dlatego tak ważna jest właściwa rehabilitacja przepukliny udowej przyspieszająca poprawę stanu zdrowia i zapobiegająca powikłaniom oraz nawrotowi przepukliny.
Przepuklina udowa objawy
W przypadku osób, u których wystąpiła przepuklina udowa objawy są charakterystyczne i łatwe do zidentyfikowana. Można rozpoznać ją po pojawieniu się stałego lub zanikającego guzka na przednioprzyśrodkowej części uda, pod więzadłem pachwinowym. Stąd też druga nazwa dolegliwości, czyli przepuklina pachwinowa. Zwykle występuje ona po prawej stronie, powodując dolegliwości bólowe w trakcie pracy tłoczni brzusznej i powiększając się podczas wysiłku fizycznego, kaszlu albo oddawania stolca. Nieleczona zwiększa rozmiary i może zrosnąć się z tkankami kanału udowego, co uniemożliwia jej wycofanie do jamy brzusznej. Przepuklina udowa stanowi poważne zagrożenie dla życia i zdrowia, dlatego wymaga szybkiej operacji. Nieleczona prowadzi do zaburzeń pasażu jelitowego: wzdęć oraz problemów z oddawaniem stolca. Najpoważniejszy stan to uwięźnięcie przepukliny udowej, co bezpośrednio zagraża życiu. Wówczas występuje niedrożność i martwica jelita, czemu towarzyszy silny ból brzucha, wzdęcia, wymioty, zatrzymanie stolca, spadek tętna i ciśnienia.
Przepuklina udowa rehabilitacja
Po zabiegu operacyjnym przepukliny udowej konieczna jest rehabilitacja. Ma ona kluczowe znaczenie dla procesu regeneracyjnego i stopniowego wzmacniania powłok brzusznych. Dzięki temu można zapobiec nawrotowi przepukliny w przyszłości. W początkowym okresie po operacji bardzo ważne jest unikanie nadmiernego wysiłku fizycznego, a w żadnym przypadku nie należy dźwigać. Wskazane są natomiast jedynie krótkie, kilkunastominutowe spacery, najlepiej dwa razy dziennie. Z czasem należy jednak wdrożyć ćwiczenia zwiększające zakres ruchu tułowia i stawów biodrowych, a także ćwiczenia wzmacniające siłę mięśniową tułowia i kończyn dolnych. Szczególnie na początku warto współpracować z doświadczonym fizjoterapeutą, który pokaże, jak prawidłowo wykonywać ćwiczenia. Następnie można samodzielnie powtarzać je w domu, aż do odzyskania pełnej sprawności.