Techniki noszenia dziecka
Od momentu pojawienia się maluszka na świecie, rodzice z najwyższą starannością dbają o jego bezpieczeństwo i wygodę. Jednym z elementarnych zachowań, którymi martwią się najbliżsi opiekunowie, jest pytanie, jak nosić niemowlę, aby nie narazić je na dyskomfort i urazy głowy, szyi i kręgosłupa.
Pewność i spokój rodzica, czyli malec w dobrych rękach
Warto zaznaczyć, że czynności pielęgnacyjne powinny być harmonijne i delikatne. Każdy chwyt należy wykonywać pewnym ruchem i unikać sytuacji, kiedy dziecko zbyt długo trzymane jest w nieprawidłowej pozycji. Rozważając kwestię, jak nosić dziecko, należy pamiętać o łagodnym podnoszeniu w górę i wystrzeganiu się zbyt długiej pionizacji do 3. – 4. miesiąca życia. Ma to ogromny wpływ na rozwój i zdrowie bobasa, gdyż może powodować zbyt duży nacisk na kręgosłup.
Chcąc unieść maluszka, pamiętajmy o kilku zasadach:
– ruchy powinny być płynne, łagodne i pewne,
– jeśli niemowlę nie trzyma jeszcze główki, pamiętajmy o jej podtrzymaniu,
– po prawidłowym chwycie dziecka wolno i delikatnie wykonujemy ruch w górę, bokiem do podłoża,
– noszenie i leżenie powinno być naprzemienne, raz na lewej, raz na prawej stronie, aby nie doprowadzić do zniekształcenia główki czy innego organu.
Bezpieczne techniki noszenia
Najbardziej popularnym sposobem, jak nosić niemowlę, jest pozycja „fasolki”, w której główka spoczywa w zgięciu ręki, przedramię ułożone jest wzdłuż jednego boku dziecka, pupa i bioderka przytrzymywane są przez dłonie rodzica. Drugą stroną bobas przytula się do brzucha osoby trzymającej. Około 5. miesiąca można stosować pozycję „krzesełko – przodem do świata”. Jedną rękę układamy pod pachą dziecka, dłoń kładziemy na brzuszku, natomiast drugą ręką podtrzymujemy uda. Inną techniką, która podpowiada, jak nosić dziecko, to ułożenie „na piersi” – jedną dłonią podtrzymujemy pupę niemowlaka, drugą całą główkę; należy lekko odchylić się do tyłu, żeby malec nie był całkowicie w pozycji pionowej. Podobną jest pozycja „na ramieniu” – brzuszek przylega do ramienia, główka styka się z głową dorosłego, a rączki swobodnie opadają na ramiona rodzica.